Blog 3: Hangmatteren

Een blog van onze tweede week in Su (ja ik loop nog een beetje achter met het schrijven van de blogs).

Doordeweeks zijn Jolijn en ik iedere dag van 8-13 uur op TANA geweest. Momenteel lopen er negen stagiaires (incl. ons) en een vrijwilliger rond. Dit is best veel. We hebben een eigen ruimte met airco en (meestal) WiFi. Een beetje snuffelen, meedoen met de andere stagiaires en gesprekken voeren met dhr. Hulsman over wat onze plannen zijn. Naast het schrijven van documenten betreffende stage/project wordt Facebook bijgewerkt, blogs geschreven, foto’s uitgezocht en gekletst over leuke uitjes en andere gebeurtenissen.

Op woensdag ben ik na stage met Anouk, Miranda en Jillian (huisgenoten) naar de Paramaribo Zoo gegaan. Entree kostte maarliefst 12,5 SRD (ongeveer 1,50 euro). We hebben hier een ruim uur kunnen genieten van luipaarden, apen, vogels en slangen. Ik ben zelfs nog aangevallen door een ‘blasman’, omdat hij vond dat ik wat te dichtbij kwam met mijn camera. Gelukkig had ik het door en kon ik op tijd mijn hand wegtrekken. Niets aan ‘de hand’ dus!

Het weekend zijn we met z’n achten naar Bigi Pan (‘het grote meer’) geweest. Dit ligt in het noordwesten van Suriname in het district Nickerie. Onze tourguide Dustin haalde ons met een busje op bij huis. Een sanitaire stop vond plaats in Groningen. Op een platform boven het water stonden een aantal jongens en mannen te vissen. Één van hen noemde ons “snowflakes” en begon vervolgens een serenade: “Hello, is it me you’re looking for?” – Lionel Richie. Leuk geprobeerd.

We vervolgden onze weg door de schitterende natuur en de kleine dorpjes. Een tweede sanitaire stop vond plaats in een dorpje waar we loempia’s en bara’s gehad. Een bara is een Hindoestaanse snack en is een soort deegbal met vulling, waarvan de naturelversie met enkel wat kruiden en iets weg heeft van een oliebol. Lekker!

Dustin reed een stukje om en nam ons mee naar de dijk zodat we de Atlantische oceaan konden aanschouwen. Tof dat hij spontaan dingen bedenkt zoals lokaal eten proeven of leuke dingen zien. De dijk en de oceaan gaven mij het gevoel dat ik weer in Nederland was.

We reden door naar de plek waar we konden overstappen op de boot. Vier Nederlandse oudere toeristen vergezelden ons in het bootje naar Bigi Pan. Het personeel van de lodge sprak ons al gauw aan als ‘jongeren’ of ‘oudjes’. De toeristen werden een beetje onze ‘papa en mama’, doordat ze regelmatig vroegen of wij ons wel goed insmeerden met zonnebrand.

Bij aankomst bij de lodge hebben we snel onze tassen in de slaapkamers gegooid om daarna met drie meiden te gaan kajakken en zwemmen. Van zwemmen kwam weinig terecht, aangezien Bigi pan maar 60 cm diep is, waarvan vermoedelijk de onderste 20 cm uit modder bestaat. Het voordeel: verdrinken is moeilijk!

Rond 5 uur zijn we de boot ingestapt om flamingo’s en andere vogels te spotten. Wat een prachtige beesten! Dustin vertelde dat de flamingo en rode ibis hun kleur hebben doordat ze garnalen eten.
Vervolgens hebben de jongens die de boten bestuurden een net uitgezet om vissen en krabben te vangen. De volgende dag zouden we terugkomen om de vangst op te halen.

’s Avonds na zonsondergang zijn we een aantal jongens en Dustin in de boten gestapt om op kaaimannen- en slangentocht te gaan. Gewapend met hoofd- en zaklampen zochten we in het pikkedonker naar rode oogjes van kaaimannen. Er werd eentje gespot in de bosjes, maar deze dook snel onder en verdween. Helaas hebben we geen kaaiman kunnen vangen. Voor de dierenactivisten: ze worden gevangen en daarna weer vrijgelaten. No worries!
Gele oogjes verschenen in een boompje op het water. Bij aankomst sprong Dustin de boot uit om de desbetreffende slang te pakken, zodat we die goed konden bekijken, aaien of vasthouden.
Bij terugkomst op de Lodge zijn Annieke, Jillian en ik een hangmat ingedoken om hier de nacht door te brengen. Na 45 minuten heb ik het opgegeven en ben ik toch maar een bed ingekropen. Het was behoorlijk koud in de hangmat door de wind. Even later begon het ook te plensen, dus geen van ons heeft de volledige nacht gehangmatteerd. Hangmatteren is hier een normaal werkwoord ;p

Na een korte nacht zijn we rond 06:00 uur uit bed gerold om naar te zonsopgang te kijken. Ondanks de wolken hadden we een prachtig uitzicht op de gele, groene, rode en blauwe lucht.

Onze magen werden gevuld met een heerlijk ontbijt. Nadat ieder zich in bikini had gehezen gingen we de gevangen vissen en krabben ophalen uit de netten. Het was een behoorlijke goede vangst! De vangst werd afgeleverd bij de lodge om direct door te varen naar de zee. We voeren door kreekjes en over of door fuiken. Vele vogels werden gespot, zoals arenden, reigers, rode ibissen en oeverlopers. De laatste deed mij meteen denken aan de short film ‘Piper’ van Pixar. Mocht je die nog niet gezien hebben: zeker doen!

We kwamen uiteindelijk aan bij een klein strandje aan de Atlantische oceaan. Hier zijn we de zee ingerend/ingegleden en hebben we ons ingesmeerd met modder met een mooie groepsfoto en zachtje huidjes als resultaat.

Bij terugkomst op de lodge hebben we even lekker kunnen zonnen of hangmatteren alvorens we een heerlijke lunch kregen bestaande uit een soort spaghetti, kip, kousenband, zoetzure komkommer én onze ‘eigen gevangen’ (lees: het zelf gezien hebben hoe de jongens de vissen hebben gevangen) Tilapia vissen. Bij het aanschouwen van deze visjes kwamen we al gauw bij Boer Marc, van boer zoekt vrouw. Marc heeft namelijk een Tilapia kwekerij in Zambia.

We voeren terug naar onze bus om vervolgens ongeveer 5 uur mee te zingen met de muziek. Onderweg hebben we nog een stop gemaakt bij een kraampje waar koude kokos werd verkocht. Een man gaf ons allen een eigen kokosnoot met rietje. Heerlijk frisse kokosmelk. Yum!
Geritsel en beweging boven ons hoofd deed ons opschrikken. Een doodshoofdaapje kwam tevoorschijn en sprong rond op zoek naar lekkere kokos. De rietjes werden afgepakt, mijn cameratasje werd grondig geïnspecteerd op loszittende delen en mijn bril werd bijna meegenomen. We hebben erg gelachen. De vrouw des huizes vertelde dat zij Dexter, zo heet het aapje, al een poos bij hen in huis woont. Hij was als jonkie uit de boom gevallen.

Even later hebben we een sanitaire stop moeten inlassen vanwege de kokosmelk. We stopten bij een politiebureau en zwaaiden even naar de twee jonge agenten die buiten zaten. Het is niet gebruikelijk om het toilet van de politie te gebruiken, maar hé, het heeft soms zijn voordelen om blank en blond te zijn.